23 juli

Bij daglicht zien we dat het huisje zijn naam eer aan doet; ‘Treehouse’, het ligt verscholen tussen allerlei, erg hoge, bomen. Het doet zelfs wat tropisch aan. Achter het huisje stroomt een klein beekje en het ligt lekker vrij. De inrichting is wat aan de ouderwets, rommelige kant, maar daardoor wel gezellig. We ontbijten in de manor (ik voel me soms net Cathy van Heathcliff!). Dan de stad weer in. Tegen de middag zijn we weer in het V&A waterfront. We moeten hier zijn voor de tocht naar Robbeneiland. Met een oude boot worden we naar Robbeneiland gevaren. De tocht is ongeveer 50 minuten. Het is een fijne tocht, omdat het weer goed is (Veerle voelt zich dus redelijk) en de uitzichten geweldig. We laten Kaapstad met een heel goed zichtbare Tafelberg achter ons en zien al snel Robbeneiland voor de kust liggen. We hebben trouwens wel schik om het organisatietalent van de mensen die het vervoer naar Robbeneiland moeten regelen. Werkelijk hilarisch hoe niet-georganiseerd dit gaat. Laat ik zeggen dat het een wonder is dat we er gekomen zijn…. ;-)

Op Robbeneiland gaat het ook al lekker chaotisch, maar wij passen ons aan! We hebben eerst de rondleiding van een ex-politiek gevangene over het terrein van de gevangenis. Dit is indrukwekkend, temeer omdat hij uit eigen ervaring spreekt. Robbeneiland heeft veel verschillende functies gehad, voordat de politieke, zwarte mannen hier gevangen werden gehouden. Er waren cellen voor ongeveer 36 mensen. Deze moesten slapen in stapelbedden (voor 1978 op een deken) en kregen vooral pap te eten. Op zondag was er een stukje vlees. Overdag werd er gewerkt en rond een uur of 16.00 uur werden ze weer ingesloten, nadat ze de laatste maaltijd voor de dag hadden gekregen. Daarna begon het ‘goede’ leven. De blanke bewakers waren uit beeld en ze waren onder elkaar. De tijd werd gevuld door het voeren van ‘politieke’ discussies, het uitpluizen van de kranten (deze werden naar binnen gesmokkeld) en het creatief bezig zijn (protest liederen zingen en anti-anti-apartheid poëzie maken). De leiders zaten in cellen waar ze alleen zaten. Mandela had dus een cel alleen. Dit was vele malen vervelender. De tijd na de insluiting werd door hen alleen doorgebracht. De cel van Mandela hebben we gezien. Erg klein en primitief. De gevangen die in de keukenbrigade werkten waren belangrijk in deze. Zij waren de enigen die contact met alle gevangenen hadden en op deze manier brachten zij nieuws van de gevangen over.

Na de rondleiding op het terrein zijn we per bus nog over het hele eiland gereden. Het is al met al best een groot eiland, waar nog steeds mensen wonen.

Aan het einde van de middag waren we weer terug op het vaste land. We hebben nog even wat rondgelopen en zijn teruggereden naar het huisje. Het was inmiddels donker, wat maakt dat de terugrit door Kaapstad bij nacht ook weer geweldig was. Al die lichtjes….

24 juli

Vandaag gaan we het schiereiland verkennen. Dat is maar goed, want het weer is aan het omslaan. Het is de hele dag dreigend en het waait erg hard. De weersvoorspellingen zijn niet goed. Er bestaat een kans dat we regen krijgen (op de ene nachtelijke bui in Addo na, hebben we geen regen gehad..). We rijden eerst de Chapman’s Peak Drive. Dit is een beroemde weg (komt ook in een van de James Bond films voor in een achtervolging) waar je overheen moet hebben gereden als je in Kaapstad bent. Daarna rijden we door naar Scarborough, hier volgen we de kustweg aan de linkerkant van de Kaap. Vervolgens steken we over naar de andere kant en komen we in Simons Town. Hier bekijken we de pinguïns en eten we wat. Dan rijden we door naar Cape Point. Hier beklimmen we de weg en de trap naar de Vuurtoren. Het waait erg hard. We begrijpen nu dat de Kaap eerst ‘stormkaap’ heeft geheten… We zien de Kaap in stijl!

Daarna weer terug en op weg naar ‘het’ bord. Dit stelt niet heel veel voor, maar ja, je moet nou eenmaal hier op de foto! Na dit officiële gedeelte rijden we terug naar Hout Bay. Inmiddels is het serieus gaan regenen en het is dan ook snel donker. We zoeken in Hout Bay een mooi restaurant op. Dit lukt in de haven, waar we uiteraard zicht hebben op de haven. Een erg mooie plek. De zeehonden en catamarans gaan aan ons voorbij. We eten de vis van de dag en genieten wederom van al het goeds. In het donker rijden we weer terug naar onze Treehouse. Nog even in de lobby van de manor op het internet, waar we wat foto’s zien van de heftigheid in Nederland. We krijgen hier bijna niets van mee, maar de paar foto’s zeggen genoeg…..

We voeren nog een gesprek met een Nederlander, waarvan de dochter zaterdag hier op het landgoed trouwt. Hij woont al heel erg lang op het continent en de laatste jaren in Zuid Afrika. Het is interessant om met hem te praten, omdat hij een interessante kijk heeft op het land. Daarna terug naar het huisje en lekker de rustige avond in.

25 juli

Deze laatste vrijdag in Zuid Afrika hebben we nog goed besteed. We hebben eerst wat langer geslapen, hoewel dat niet later is dan 8.45 uur, omdat we anders te laat zijn voor het ontbijt. Na het ontbijt gaan we weer naar de stad. Het regent vandaag en het is koud, toch willen we nog meer van de stad zien. We besluiten om een dagkaart te kopen voor de rode ‘hop on, hop of’ bus. De hele ronde duurt twee uur. Bij ons langer, omdat we uiteraard van de bus afgaan. De eerste stop wordt wat uitgesteld, omdat de regen met bakken uit de hemel komt. Als het wat droger wordt gaan we toch uit de bus. We zien eerst ‘Castle of good Hope’, dit is een soort fort. We bekijken alleen de buitenkant, omdat de stad ‘lonkt’. Daarna lopen we door veel verschillende straten en vergapen ons aan de verscheidenheid aan winkels, mensen en andere stadse dingen. Er is zoveel te zien, dat we onze ogen uitkijken. Rond de middag begint het weer te regenen en besluiten we wat te eten tot het droog is. Gelukkig is dat al snel het geval en kunnen we verder lopen. We stappen weer op de bus en gaan er in District Six weer uit. Dit is een bijzondere wijk. Deze wijk is tijdens de apartheid helemaal ontruimd. Dit is nog steeds een litteken in de geschiedenis van Kaapstad. Na 1994 is er begonnen met het opnieuw opbouwen van deze wijk en zijn al een heel aantal bewoners teruggekeerd. Pas vanaf 2007 gaat de opbouw beter. Corruptie en andere belangen maakt dat het lang duurt. Tijdens de apartheid zijn niet alleen de mensen uit deze wijk verwijderd, maar zijn ook de gebouwen en huizen afgebroken. We hebben het museum van District Six bezocht. Indrukwekkend! Na het bezoek stappen we weer op de bus en rijden de route uit. Het is inmiddels al aan het einde van de middag en tijd om terug te gaan naar ons ‘Treehouse’. We hebben een extra nacht geboekt, zodat we de hele dag de spullen kunnen laten staan, nog wat kunnen eten en douchen. In het huisje eten we wat, ruimen op en pakken in. De tijd gaat snel. Rond 20.00 uur checken we uit en rijden naar het vliegveld. Hier gaat het vlot. Op het vliegveld is het erg rustig. De vlucht naar Amsterdam is de enige. Grappig om weer ‘bekenden’ tegen te komen (nee, niet de familie Ragas, maar mensen die we tijdens onze reis tegen zijn gekomen). We gaan zo boarden en beginnen aan de 11 en half uur durende vlucht naar Amsterdam. Dan nog de vlucht naar Düsseldorf en voorbij is onze fijne reis…. In de ‘wist je datjes’ staan nog wat persoonlijke bijzonderheden.

26 juli

Inmiddels zitten we op Schiphol te wachten op de vlucht naar Düsseldorf. De vlucht van Zuid Afrika naar Amsterdam is goed verlopen. We hebben allemaal iets kunnen slapen. Hier even internet dus de (al) geschreven blog online zetten.