19 juli

De wekker gaat weer vroeg, omdat we met de boer mee kunnen om de struisvogels in het land te voeren. Ze hebben hier ongeveer 500 struisvogels. Ze houden deze dieren hier voor de veren en het vlees. Als ze 12 maanden zijn worden ze in Mosselbaai geslacht. Ze lopen altijd in de wei en hebben alle ruimte. Echte ‘scharrelstruisvogels’ dus! De struisvogels worden 1x per dag bijgevoerd. Als het regent, dan twee keer. Struisvogels houden niet van regen en hebben dan meer energie nodig om warm te blijven. Als het langer regent, gaan ze in de schuur. Na het voeren van de vogels staat het ontbijt klaar. Een echt ‘farmersontbijt’. Eigen gebakken brood, wel 20 soorten jam en uiteraard ei met struisvogelbacon. Na het ontbijt zijn we de ochtend in en bij het huisje gebleven. Adrie heeft de braai in ons huisje aangestoken (niet dat we gaan braaien, maar het is zo lekker warm). Maud leest en Carlijn rommelt wat in haar kamer. Veerle heeft twee meisjes ontdekt (precies Aniek en Inez!). De meisjes vinden haar erg leuk en ze heeft de hele ochtend gespeeld. Dit had ze echt even nodig! Ons meisje wordt hier gelijk behandeld met Maud en Carlijn, dit is uiteraard niet altijd even terecht. Lekker spelen is voor haar dus super.

Na de lunch zijn we op pad gegaan. Witsand is het doel van deze dag. Hier zou het goed mogelijk zijn om walvissen aan de kust te zien zwemmen. Altijd een goede reden van bezoek zou je zeggen! Nu hebben we inderdaad twee walvissen zien springen voor de kust, maar verder was er alleen heel veel ‘wit’ zand. Vandaag was de wind ook erg aanwezig. Verder mooi weer, maar hierdoor te koud om zonder vest en jas te kunnen lopen. We hebben een bak koffie gedaan achter glas en zijn weer verder gereden. We wilden op een andere manier terug naar Heidelberg…. Dit hebben we geweten. Een gravelroad van 42 km, waar we welgeteld 1x een andere auto tegen zijn gekomen! Enorm mooie vergezichten en Adrie heeft lekker zijn gang kunnen gaan. Pfff…. Wat een rit. Uiteindelijk waren we aan het einde van de middag weer in ons huisje. Hier hebben we lekker met elkaar wat gedronken en is Veerle weer met de twee meisjes (Aniek en Inez, maar dan anders) gaan spelen. Maud en Carlijn hebben in het hoofdgebouw het internet opgezocht en ik ben pannenkoeken gaan bakken. Een hele belevenis… Laten we het erop houden dat ik uiteindelijk de juiste verhouding te pakken had en de juiste temperatuur. Ze waren heerlijk, wat ook niet anders kan, omdat Adrie de haard heerlijk had opgestookt! De geur van onze kleren hebben nu de juiste verhouding: haard en pannenkoeken! Morgen reizen we verder naar Stellenbosch. We kijken er weer naar uit.

20 juli

Het is vandaag zondag en merkbaar drukker op de weg en rustiger in de dorpjes die we tegenkomen. We rijden vandaag de ‘scenic’ variant en nemen dus een langere route naar Stellenbosch. Onderweg kruisen we een aantal keren een bergpas, wat werkelijk mooie plaatjes oplevert. Aan het einde van de middag komen we aan in Stellenbosch. In onze reisbeschrijving stond zoiets als: U verblijft in de prachtige wijnomgeving van Stellenbosch in een wijngaard. Uw verblijf ligt vlak buiten Stellenbosch…. eh….. We zitten in een erg oud gebouw met antiek meubilair midden in de stad, naast de universiteit van Stellenbosch. Het complex bestaat uit een ‘manor’ en een ‘lodge’. Wij slapen in de lodge. We zijn voor het eerst echt ontstemd. De kinderen slapen ver bij ons vandaan. Ze moeten buiten langs, een deur met sleutel openen, een trappenhuis door, trap op, weer een deur van het slot en daar slapen de meiden. Ver weg gestopt op een vage zolder…. We zijn niet zo snel van de mopper, maar hier maken we toch stampij over. De meiden ver bij ons vandaan en midden in de stad. Dit is niet wat ons is voorgespiegeld. De eigenaar van de lodge kan hier uiteraard niet veel aan doen en inmiddels is het te laat om contact met de reisagent op te nemen. We eten in de stad en zorgen dat we zo weinig mogelijk op de lodge zijn. In de stad is het druk met studenten die weer op de campus komen. Na drie weken vakantie beginnen de scholen maandag weer. We voelen ons redelijk aan de oude kant… ;-)

21 juli

De meiden hebben gelukkig goed geslapen…. Wij niet, er zitten namelijk muizen! Ze lopen over het plafond en knagen er lustig op los. Dat kan er nog wel bij… We hebben ze de hele nacht kunnen volgen. De volgende ochtend hebben we een ‘goed’ gesprek met de eigenaren van het hotel en we hebben contact met de travelagent in ZA. Deze laatste schuift de schuld op een agent in Nederland. Lekker dan. Gelukkig zijn de eigenaren van de lodge ons beter gezind en zorgen ze voor twee kamers in de ‘manor’ naast elkaar. Alles is opeens mogelijk….! De kamers zijn goed, al blijft het feit dat we toch echt graag in een wijngaard hadden gezeten staan. We besluiten om er verder drukte over te maken en maar weer te genieten.

Voor deze dag staat een fietstocht door de wijngaard op het programma. Komen we toch nog bij de wijnranken in de buurt! Even buiten Stellenbosch worden we verwacht. We fietsen met drie gezinnen, wij, een stel uit België en een stel uit Nederland. Beide stellen zijn we ook al op de boerderij in Heidelberg tegen gekomen. We hebben twee leuke gidsen. We worden allemaal op een mountainbike gezet en krijgen een helm op onze hoofden. We gaan vlot op pad. Na een paar honderd meter zijn we al bij het eerste wijnhuis dat we gaan bezoeken. We proeven hier vijf wijnen. We hebben het goed met elkaar en vinden het erg grappig! De gidsen houden de kinderen bezig en ontpoppen zich al snel als ware entertainers. Na het proeven gaan we weer verder. Zo! Heuvel op.. Dat valt nog niet mee. We bereiken de top met de tong op onze schoenen. Nou ja, met we bedoel ik, Adrie, Veerle en mezelf. Maud en Carlijn fietsen de gids er nog met gemak uit. Hij is maar onder de indruk van de kracht van onze meiden! Kijk, dan is iedere dag naar Dronten fietsen en iedere dag paardrijden nog ergens goed voor. De gids legt uit over de wijnen en de manier van groeien. Hij is zichtbaar trots op het product van zijn land. Na een tijdje bereiken we de tweede wijnlocatie. Ook hier proeven we een aantal wijnen en bekijken we de kelder. Hier is ook een erg mooie lodge bij… mmmmm….daar hadden we kunnen zitten…grrrr…..!

Het fietsen is erg leuk. Zeker omdat we nu zelf bij de snelweg fietsers horen! Joehoe! Ook wij hebben ons hier aan gewaagd. Lekker dan. De auto’s razen aan ons voorbij en wij fietsen gewoon over de vluchtstrook. Later gaan we van deze weg af en komen op een provinciale weg. Hier sorteren we netjes voor, voordat we afslaan. Hilarisch. We lunchen vervolgens ook bij een wijnhuis. Het weer is voortreffelijk, zodat we lekker buiten kunnen eten. Het duurt even voordat ons eten er is, maar dat maakt dat we een ‘reizigers onder elkaar’ gesprek kunnen voeren met het gezin uit België. Na de lunch staat de proeverij op een brandy brouwerij op het menu. We proeven er één van 10 en één van 12 jaar oud. Bijzonder. Hierna is de fietstocht afgelopen en de middag ook al bijna voorbij. De dag gaat hard. Zeker, omdat we nog even in Stellenbosch willen kijken. De dag ervoor was het zondag en het meeste gesloten.

In Stellenbosch zetten we de auto bij de manor neer en lopen de stad in (dat is dan wel weer het voordeel ;-)) We lopen een heel eind door de stad. Stellenbosch is een van de oudste nederzettingen in ZA met veel oude gebouwen. De Nederlandse invloeden zijn duidelijk zichtbaar. Het levert mooie beelden op en we genieten van al het moois dat we zien.

We eten lekker ergens op het terras en beseffen weer hoe goed we het hebben!

De rest van de avond zijn we op onze kamer.

22 juli

We hebben goed geslapen in de manor. We ontbijten en bedanken de eigenaren van de manor voor de hulp en de gastvrijheid. Ze hebben er uiteindelijk alles aan gedaan om het ons naar het zin te maken.

We gaan vroeg op pad, omdat we deze dag veel willen doen. We zijn al rond half 11 in Kaapstad! Yes, we zijn er. Wat gaaf om hier te zijn. We beginnen vandaag op Victoria en Alfred Waterfront. Het eerste doel was de Tafelberg, maar terwijl we Kaapstad inrijden zien we al snel dat het erg bewolkt is. Best gek, in Stellenbosch was het strak blauw en hier ontstaan de wolken. We wisten vooraf dat dit zo was, maar vinden het best gek om te zien dat het zo werkt! Het V&A is dus de eerste plek. Dit valt voor ons iets tegen. Het is een soort Batavia stad, maar dan iets groter. Een haven met heel veel toeristisch gedoe. Dit is niet echt iets voor ons… We drinken wat op een terras en besluiten het Two Ocean Aquarium te bezoeken. De Indische Oceaan en De Atlantische Oceaan komen onder ZA bij elkaar. In dit Aquarium kunnen we het leven uit beide oceanen bekijken. Het is leuk om hier even te kijken.

Na dit bezoek lopen we nog wat en lunchen op een terras met uitzicht Tafelberg, tenminste, daar zou de Tafelberg moeten zijn! De berg is nog steeds in nevelen gehuld. Het zou toch niet…? Tijdens de lunch trekt de bewolking toch wat weg. Alleen het 'tafelkleed' blijft nog over. We zijn enthousiast en weten het zeker: het gaat goed komen! Na de lunch is de bewolking nog meer weggetrokken. We besluiten de auto op de gaan zoeken en toch naar de Tafelberg te gaan. Onderweg naar de berg, zien we de bewolking nog meer optrekken en is de platte top zichtbaar. We zijn helemaal op en ‘top’! De muziek van Dotan schalt door de auto ‘Coming home’! Een grappig weetje: we hebben voor ieder land zo ongeveer muziek! Mika hoort bij Zweden, Ben Howard bij Nieuw Zeeland en ja, Dotan bij ZA!

Het is rustig, dus we kunnen zo door. We gaan in het bakje naar boven en trekken een extra jas aan. Er wordt gewaarschuwd dat het boven koud is. Ach, wij zijn de bush van Waterberg gewend. Komt goed dus.

Het is zo mooi boven. Onbeschrijfelijk. De wolken zitten ons soms even dwars, maar we zien toch best veel. De Atlantische Oceaan, de stad, het voetbalstadion van het WK 2010, de binnenstad en.. noem maar op. We doen een korte rondleiding met een gids en verder lopen we zelf een route op de mountain. De Tafelberg is inmiddels 1 van de 7 natuur wereldwonderen, en wij zijn er! Aan het einde van de middag gaan we weer naar beneden. Het is nu tijd om bij te komen in ons laatste onderkomen van deze reis. We logeren in Hout Bay, dit ligt op ongeveer een half uur rijden van het centrum van Kaapstad. Hemelsbreed ligt het er niet zo ver vanaf, maar de Tafelberg ligt ertussen.

We hebben hier weer een huisje. Deze ligt op het terrein van een hotel. We hebben nog niet heel veel kunnen zien, omdat het al bijna donker was, maar het lijkt er goed uit te zien. Het huisje is zoals we regelmatig zeggen ‘Goed voor Prima’. We koken deze keer zelf ‘Gewoon, omdat het kan’. Veerle ligt na het eten een lekkere tijd in het bad (ze heeft werkelijk in ieder bad gelegen dat we hebben gehad). Je moet wat als het te koud is om te zwemmen! Met duikbril in het bad, wat wil je nog meer?

Adrie is lekker bezig met de haard. Er ligt heel veel hout en de eigenaar geeft aan dat we lekker mogen stoken. Niets teveel gezegd dus.