Maandag 24 december

Deze dag staat in het teken van de overtocht naar het Zuidereiland. De overtocht staat bekend als een van de mooiste overtochten per veerboot, dus onze verwachtingen zijn aardig hoog gespannen! De boot vertrekt om 10.30 uur en een uur eerder worden we er al verwacht. De camper gaat mee de boot op. Alles verloopt vlekkeloos. De overtocht duurt ongeveer drie uur. Jammer voor ons staat er veel wind en hangt er veel lage bewolking. Erg veel is er niet te zien. We zien wel hoe mooi het ongeveer kan zijn als we het Zuidereiland naderen. De boot gaat door de Marlborough sounds. Dit zijn een soort van fjorden, alleen zijn ze iets lager dan die in Noorwegen. In het begin van de middag zijn we er en kunnen we de boot weer af. We hebben nog een rit van ongeveer drie uur voor boeg, dus we gaan vlot op pad. Onderweg rijden we de kustroute. Nou ja, een andere route is er niet.... Wisten jullie dat ze hier geen snelwegen hebben? De meest grote weg heeft hetzelfde formaat als de weg van Swifterbant naar Dronten, alleen wat langer... Het fileprobleem kennen ze hier dan ook niet! De kustroute laat zien hoe mooi dit land is. Veel stranden met zwart zand deze keer afgewisseld met rotsen. Aan de andere kant bergen. Het valt ons op dat het gras hier minder groen is (hoe is dat gezegde ook alweer? Gras bij de buren groener?). Het lijkt erop dat het hier veel droger is. Onderweg naar de camping, waar we zullen overnachten, komen we een zeehonden kolonie tegen. Hier hebben we een lange stop gemaakt. Zo bijzonder hoe dichtbij je kunt komen bij deze beesten. Ze gaan er ook echt voor liggen en lijken zich niet te storen aan de mensen die vol verbazing en verwondering foto's aan het nemen zijn. Ook zat hier 1 pinguïn verstopt. Deze was wel levend, al leek de plek waar hij zat hier niet erg lang een garantie voor te geven...
De camping waar we twee nachten zullen blijven ligt buiten het kleine stadje Kaikoura. Dit stadje bestaat door de gratie van de walvissen die hier redelijk dicht bij de kust zwemmen. De walvissen houden zich hier op door de grote hoeveelheid voedsel in het water en de diepte van het water. De walvissen zijn ook de reden dat we eerst deze kant op zijn gereden. We gaan later in de week weer een stukje terug om vooral de andere kant te bewonderen van dit eiland. De camping is prima. Een plek met uitzicht op de oceaan! Top. Hier gaan we twee nachten blijven om ervoor te zorgen dat we eerste Kerstdag niet hoeven te reizen.

Dinsdag 25 december, eerste Kerstdag.

De dag start iets minder goed.... Nou ja, wat is minder goed; de oceaan ligt er nog en ook de bergen zijn niet verschoven. Mijn laptop is gecrasht. Aaaaahhhhh.... Echt, maar dan ook echt zwart beeld... Wat we (eh A3) ook proberen, we krijgen hem niet meer aan de praat. Gelukkig heb ik, voordat we gingen, een backup gemaakt van al mijn bestanden, maar de foto's die ik op de eerste helft van de reis heb gemaakt staan er wel op... Ik heb ze nog niet ergens anders opgeslagen. Volgens Adrie krijgen we die er nog wel af,maar handig is anders. Ook had ik voor mijn studiemaatje al wat werk verzet... Dit moet waarschijnlijk over, omdat ze dit nodig heeft... Komt goed hoor Lucy! We hebben de ipad nog, waar ik nu op aan het typen ben.
Goed genoeg gemopperd! Er is meer om van te genieten. Glas is vol,toch?
We hebben het deze dag vooral rustig aan gedaan; lezen, wandelen, knutselen en nog wat zeehonden gespot. 's Avonds de bbq aangestoken en dus een bijzonder kerstdiner gehad. De zalm was heerlijk.

Woensdag 26 december, Boxing day.

Dit is de dag waar we het meest naar hebben uitgekeken: de dag van the whale watch! Op tijd eruit, omdat we er vroeg moesten zijn. De zon schijnt, dus niets kan ons tegenhouden..... Eh, toch wel. Alle vaarten van vandaag zijn gecancelled. What? Het weer dreigt om te slaan. Gek, de zon schijnt. Wat een tegenvaller. We hebben geen tijd om tot de volgende dag te wachten, onze kans gaat dus voorbij. Vooral Carlijn is erg verdrietig en ook wij balen ervan. We hebben nog even gekeken naar de mogelijkheid om per vliegtuig te gaan kijken, maar ook zij vliegen niet, vanwege het dreigende slechte weer. Dan maar afscheid nemen en dromen houden! Op naar het Abel Tasman national park. Klinkt altijd weer bijzonder. AT is geboren in hetzelfde dorp als mijn moeder, of eigenlijk is dit andersom. Hij voelt bijna als familie! Dit np is de kleinste van het land en tegelijk ook een van de meest bezochte. De camping ligt in het dorp Motueka. We blijven hier ook weer twee nachten om morgen te kunnen zee kajakken. We hebben hier zin in. We hebben de weersverwachting goed bekeken en het weer wordt morgen erg goed. Dat is hier trouwens erg gek: in Kaikoura was het weer slecht vandaag, terwijl het hier in het at np de hele dag tegen de dertig graden is geweest. Jammer dat die walvissen hier niet zwemmen.....

Foto's uploaden gaat jammer genoeg met de ipad niet lukken, dus moeten jullie straks ons album maar komen bekijken...

GAMCV