Het eerste verhaal van onze reis. Zaterdag zijn wemet een flinke vertraging vertrokken van Schiphol. Het was even vervelend, maar met ons doel in zicht hadden we de vrolijkheid weer snel te pakken. Lekker gehangen op het vliegveld, rondjes gelopen en spelletjes gedaan. Helemaal goed. Schiphol kennen we nuals onze broekzak!Uiteindelijk zijn we in plaats van 12.25 uur, om 21.00 uur vertrokken. De meiden hebben het tijdens de vlucht prima gedaan. Af en toe even wat slapen, dan weer even lezen of gewoon rond kijken. In Hongkong zijn we aan het einde van de middag aangekomen. De taxi die we geregeld hadden stond keurig op ons te wachten! Helemaal goed. Met een busje zijn we naar het hotel gebracht in de wijk Kowloon. Prima kamers. De meiden en wij een eigen kamer met een verbindingsdeur. Lang zijn we hier niet gebleven, want we wilden zo snel mogelijk de stad in. Vanuit het hotel was het uitzicht over de verlichte stad zo geweldig,dat we dit van dichtbij mee wilden maken. We zijn als eerste naar de Symphony of lights geweest in Victoria Harbour. Dit is een lichtshow op muziek die hier iedere dag wordt gehouden. Altijd om 20.00 uur (acht is het geluksgetal van de mensen in Hongkong, vandaar).Daarna zijn we via Nathan Road (hoofdstraat met heel veel winkels) naar de temple markt gelopen. Deze markt opent als de tempel sluit. Hier zie je heel veel mensen op straat zitten. Er wordt overal gekookt. De geuren die je daar ruikt zijn zo divers en bijzonder, dat dat al een belevenis op zich was. Manden met kikkers, schelpdieren, vissen en andere bijzondere etenswaren stonden opgesteld. Het enige wat wij gekocht hebben zijn mandarijnen.... Wat een helden zijn we toch!

Inmiddels was het 22.30uur en begon de vermoeidheid na een dag Schiphol en een nacht vliegtuig, vervolgd door de wandeling door de stad zijn tol te eisen. We hebben het hotel opgezocht en zijn alle vijf als een blok in slaap gevallen.

De volgende ochtend was het vroeg dag. We werden om acht uur in de lobby verwacht voor de georganiseerde stadstocht. Met een busje en een enthousiaste gids zijn we naar Hongkong Island gereisd. Hier hebben we eerst Victoria Peak bezocht. Dit is een berg vanwaar je een geweldig uitzicht op de stad en op de Zuid Chinese Zee hebt. Erg mooi, ware het niet dat er een mist over de stad hing. De gids gaf de schuld hiervan aan de orkaan op de Filipijnen. Lekker dan.

Vervolgens hebben we op een ' sampan' een boottocht door Aberdeen gemaakt. Dit is een vissersdorp, waar de vissers op de boten wonen met gezin en hond! Dan is Swifterbant toch echt niet gek.

Als laatste zijn we naar Stanley Market geweest. Al hebben wij de tijd niet op de markt doorgebracht maar op een stel rotsen aan de ZCZ. Na de tempel markt, hadden wij markt genoeg gezien.

Rond 14.00 uur heeft de bus ons weer afgezet in Kowloon, waarna we de Star Ferry hebben genomen naar Hai Mai Chan. De star ferry is een veerboot die je voor erg weinig geld naar de overkant brengt via Victoria Harbour. De ferry is een hele oude veerboot. Aan de overkant gekomen direct weer terug gegaan. Het ging immers om de ferry met ' seaview' .

Terug op Kowloon hebben we via de ' Prada, Chanel, Gucci, Armani en Versace street', het park opgezocht. Midden in een stad, waar meer dan 7 miljoen mensen wonen een waar paradijs. Veel groen, water, vogels en tuinonderhoudend personeel. Hier hebben we rond gewandeld, wat gegeten en ons bezonnen op anderhalve dag vol belevenissen. Het voelt als een enorm voorrecht om hier te mogen zijn. De mensen zijn vriendelijk, we voelen ons erg veilig en de stad is schoon. De stad slaapt overigens nooit. Gisteravond om 22.30 uur (zondagavond) waren alle winkels nog open, de halve stad nog op straat en leefde de stad volop. In een kleine supermarkt, waar we voor water en koffie waren, stelde ik de vraag hoe laat ze de volgende dag open zouden gaan.... eh.... Ze zijn 7 dagen per week, 24 uur per dag open. Openingstijden, daar doen ze dus niet aan!

In het hotel hebben we onze bagage opgehaald en zijn we met een busje naar Kowloon Station gebracht. Op dit station in Kowloon konden we de bagage al inchecken en met de trein naar het vliegveld reizen. Hier zijn we dus nu. We hebben net pizza gegeten (tja.....) en wachten nu op het moment van boarden. Het is hier nu kwart over acht in de avond, om half negen mogen we aan boord. Veerle ziet tegen de vlucht op, Carlijn vindt het inmiddels geweldig en Maud ondergaat het als een echte diva. En wij, ach ja, weer een vlucht van 12 uur en een nacht met weinig slaap. Maar, het doel is in zicht!

NZ, here we come!

Heel veel liefs van ons.

AGMCV